Antwerp 10 Miles
Er is er weer eentje dat ik kan schrappen van mijn bucketlist. De 10 miles in Antwerpen. 2 jaar geleden stond ik aan de kant met een glas champagne. In volle overtuiging zei ik dat ik het jaar erop zou meelopen. Dat was het plan. Een trap stak er een stokje voor, beter nog, gescheurde ligamenten. Niet echt handig om 16km mee te lopen.
Dit jaar stond ik er wél. Voorbereid. Last van mn knie, dat ook wel. Voor je het weet start je met lopen en ben je vertrokken. Een lopende mensenmassa die zich langzaam maar zeker de straten van Antwerpen onveilig maken.
Zenuwachtig was ik, al die drukte. Ik vervloekte mijzelf, waarom doe ik dit? Oja, om van mijn bucketlist te schrappen… Zover was ik nog lang niet. Na enkele kilometers kwam je aan de eerste tunnel, via de autostrade. Ok dit was wel een machtig gevoel, zeker omdat ik er enkele dagen terug nog had gereden. Toen we uit de tunnel kwamen begon het zachtjes te regenen. Niet erg toch? Dan konden we wat afkoelen.
Vlotjes liepen we Antwerpen binnen via de tunnel onder het nieuw justitiepaleis. Vanaf de kaaien was er wat meer regen. Ik kreeg het koud. Tshirt plakte tegen men lichaam en bezorgde me rillingen. Of kwam dat door alle aanmoedigingen van de toeschouwers? Het enige waar ik aan kon denken was dat al die mensen stuk voor stuk in de regen bleven staan om ons toe te juichen. Chapeau.
Heel de run lang keek ik uit naar 1 tunnel. De ‘konijnepijp’ zoals we hier in Antwerpen zeggen. 2km lang, eerst omlaag om dan een kilometer lang stijl omhoog te lopen. De grootste schrik van iedereen, voor mij het leukste gedeelte. Ja ik geef het toe, ik loop graag omhoog. Idioot? Misschien wel. Toch doe ik het graag, elke stap dichter bij de top. Ok, hier was er geen top. Hier was er wel licht aan het einde van de tunnel.
Eenmaal uit de tunnel was het nog een kleine kilometer. Mijn benen konden nog vlot mee, ik was niet moe en mijn hartslag was ok. Voordeel was dat ik bij Lissa bleef, ze had last van haar knie en we gingen bij elkaar blijven. Samen uit, samen thuis! Na 1u43m liepen we over de finish.
10 Miles, ik kan je nu officieel van mijn lijst schrappen. Fijne run door de mooiste stad van de hele wereld! Volgend jaar ben ik weer van de partij, niet voor de 16km wél voor de marathon. Wie had gedacht dat ik dit zou zeggen? Wel, ik geloof in mijzelf. Dat is het belangrijkste.
