Mont Ventoux oplopen
Grenzen verleggen
Continu zoek ik nieuwe uitdagingen om mijn grenzen te verleggen. Lopen is leuk, maar ergens naartoe werken vind ik nog veel leuker. Het is zoals in een keuken, de voorbereidingen die je maakt, het bereiden van de producten en dan de presentatie op je bord. Je steekt er tijd in, echter wanneer het resultaat er is kan je er van genieten. Dit heb ik dus ook met een loopprestatie.
Tijdens onze vakantie in de Provence zijn we enkele keren naar de Mont Ventoux geweest omdat een vriend van ons deze op ging fietsen. Plots kwam ik op het idee dat ik deze misschien wel kon oplopen. Vanuit Bédoin is het een 22km naar de top met een gemiddelde stijging van 9%. Ik wou niet overdrijven dus maakte ik de juiste beslissing om op 12km van de top te starten.
De run
Na de nodige voorbereiding was ik klaar om de berg te trotseren. Ik had een vestje bij want het kon flink afkoelen aan de top. Ook een riem met kleine drinkbusjes en enkele sportrepen had ik om. Aan de start was ik een beetje zenuwachtig omdat er enorm veel fietsers aan hun rit bezig waren. De eerste 400m heb ik rustig gestapt om dan aan een langzaam tempo te beginnen lopen.
M'n eerste gedachte was dat ik dit zwaar had onderschat. En na de eerste 2km had ik het gevoel dat ik al minstens 5 km had gelopen. Regelmatig drinken en een stukje sportreep eten was nodig om men benen in beweging te houden. Mede dankzij de aanmoedigingen van alle fietsers bleef ik gemotiveerd. Na de eerste 3 km had ik m'n tempo te pakken en ben ik blijven gaan.
Supporters
Na een korte plaspauze op 6km van de top ben ik terug vertrokken. Plots kwam ik m'n vrienden tegen die al met de fiets de terugtocht naar beneden aan het doen waren. Na hun aanmoedigingen was ik extra gemotiveerd! Ik geef eerlijk toe dat dit een enorme boost was, want ook al ben je omgeven door fietsers soms is het toch een beetje eenzaam op deze kale berg.
Omdat ik zo geconcentreerd was had ik enkele bordjes gemist daardoor was ik helemaal de kluts kwijt omdat ik niet wist hoever ik nog moest lopen. Gelukkig waren er genoeg fietsers met een garmin (ikzelf had er geen bij) die me wisten te vertellen dat we nog een 2km van de top waren. Grappig detail was dat ik plots op 2km van de top ineens ex-collega's van me tegenkwam, op 1100km van thuis! Ze zijn tot de top gereden om me daar tot op het laatste moment nog aan te moedigen!
Na 1u29minuten ben ik vlot aan de top geraakt. Ik heb me zelf niet geforceerd, omdat ik nog nooit zo een lange run met zo een stijging had ondernomen. Volgend jaar ga ik voor de hele run! Een aanrader voor iedereen die net weer een andere uitdaging zoekt.
